ورق فنری
تاثیر اصلی کرم درفولادهای زنگ نزن افزایش مقاومت در برابرخوردگی واکسیداسیون می باشد،این خاصیت بعلت تشکیل یک لایه محافظ ازاکسید کرم ((Cr2O3 ایجاد می گردد.
با افزایش میزان کرم در آلیاژ احتمال تشکیل فاز بین فلزی سیگما وجود دارد این فازسخت و ترد بوده و از فاز فریت تشکیل می شود.
در حضور کربن، کرم کاربیدهای پایداری را تشکیل میدهد، این کاربیدها بسیار سخت بوده و باعث افزایش خواص مقاومت در برابر سایش می گردند. در فولادهای زنگ نزن وجود این کاربیدها بدلیل فقیرکردن ساختار از کرم نامطلوب می باشد. حلالیت چنین کاربیدهایی در آستنیت بسیار کند می باشد هنگام خنک کردن آلیاژ از دمای آستنیته، کرم میزان استحاله آستنیت به فریت و کاربید را کاهش می دهد، در نتیجه این فولادها عموما هوا سخت می شوند. کرم دمای آستنیته کردن را برای سختکاری افزایش می دهد.
مولبیدن، درحالیکه یک فریت سازقوی است، برای مقاومت به خوردگی انواع پرآلیاژها نیز بسیار مفید است. کاربیدهای مولبیدن، استحکام مارتنزیتها را افزایش می دهند و مقاومت به خزش را در آلیاژهای آستنیتی و دوتایی بهبود می بخشد.
ورق فنری
کربن پایدارکننده آستنیت بوده و بخاطر شرکت در کاربیدزایی،استحکام در دمای زیاد تمامی آلیاژها را افزایش می دهد.
جهت بهبود استحکام بدون تاثیرات زیان آور فریت یا کربن، می توان تا حدود بیش ازهزارP.P.m نیتروژن اضافه کرد. نیتروژن پایدارکننده آستنیت است، نیتروژن باعناصری مانند کرم، تیتانیم و وانادیم تشکیل کربونیتریدهایی می دهد که سخت کننده های موثری هستند.
وانادیم، کلمبیم و تیتانیم تشکیل کاربیدهایی را می دهند که در دماهای زیاد پایدارهستند.
آنها مقاومت به حساس شدن را احراز میکنند.
مقاومت به خزش و مقاومت به بازپخت را بهبود بخشند. بطور مثال از انها در فولادهایی ((فوق فریتی)) که در مراحل تکاملی آلیاژی ریختگی هستند،استفاده می شود. کربونیتریدها و کاربیدها، نسبت به نرم شدگی و فوق پیری مقاوم هستند.
فوق فریتی ها دارای مقاومت به خزش بیشتری نسبت به فولادهای گانتر پرآلیاژ آستنیتی هستند. مس خیلی آرام آستنیت را پایدار می کند. تاثیر آن در رسوب سختی زمینه است. آلیاژهای دارای مس برای استحکام کامل به پیرسختی نیاز دارند. در این آلیاژها، ذرات رسوب عملا مس خالص هستند.
سیلیسیم در قطعات ریختگری مقاوم به حرارت، مانندHK,HT,HU استفاده می شود و درمورد مقاومت به اکسیداسیون کربونیزه شدن، مفید است.
