
فولاد ابزار مقاوم در برابرضربه (گروه S )
میزان کربن درفولادهای این گروه متوسط (0.5%)وسیلیسیم،کرم وتنگستن عناصر آلیاژی بوده ودربعضی ازموارد،مولبیدن ونیکل نیزبه این فولادها افزوده می شوند.با وجودی که این گروه ازفولادها برای ساخت ابزارهایی که نیاز به خواصی مانند مقاومت دربرابرضربه،خستگی وسایش دارند،بسیارمناسب می باشند،ولی مصرف اصلی این گروه ازفولادها درساخت انواع فنرها می باشد.
سختی این گروه ازفولادها،پس ازعملیات سختکاری،بالا خواهد بود ولذا برای ساخت بعضی ازسمبه ماتریسها نیزمصرف می شوند،با این حال کاربرد اصلی این فولادها درساخت ابزارهای تحت تنش های ضربه ای مکرر می باشد.
عملیات حرارتی
آنیل کردن
دمای آنیل کردن فولاد ابزار 870c-815c می باشد. برخلاف بسیاری از فولادهای ابزار، فولادهای حاوی سیلیسیم بالا در این گروه، تمایل به گرافیت زایی دارند. بنابراین دمای این فولادها نباید بالاتر ازدمای مشخصی برود و شرایط جوّی کوره نیز باید کنترل شود.
سختکاری
دمای سختکاری این فولادها 850c-950c می باشد. فولادهای حاوی سیلیسیم بالا مانند S5,S4,S2 بدلیل گرافیت زایی، نباید دردمای سختکاری نگهداری شوند. لازم است به محض رسیدن به این دما، فوراً کوءنچ شوند.
تنش گیری پیش ازسختکاری
این نوع عملیات حرارتی، برای فولادهای این گروه بندرت مورداستفاده قرارمی گیرد. مگر در مورد ابزار کوچک که اشکال هندسی پیچیده ای دارند. دمای تنش گیری چنین ابزارهایی 650c است و تا دمای 500c درکوره خنک می شود و سپس ازکوره خارج می شوند.
تمپرکردن
برخلاف فولادها گروهW که اگرهنگام تمپرکردن،دمای آنها بالاتراز150cبرورد،افت سختی ازخود نشان می دهند،فولادهای این گروه را می توان تادمای350cتمپرنمود،بدون اینکه افت سختی ازخود نشان بدهند.دلیل این امر،رسوب کاربید ازنوع سمنتیت به هنگام تمپردراین دما می باشد.
